Het is donderdag, klokslag 9.00 uur. Dertien mannen zitten in een vergaderzaal bij Deloitte in Utrecht om twee use cases (zie kader) te bespreken. En nog belangrijker, om te beslissen of er een go of een no go voor de volgende fase kan worden gegeven. De inzet is hoog. Voor de zomer moeten de cases zijn afgerond en klaar zijn om verder te worden uitgerold. Eerlijk? Het is best even schrikken, dertien mannen en nul vrouwen. Op de lijst van deelnemers staat wel een aantal vrouwen, maar zij zijn er vandaag niet bij.
De use cases
Begin dit jaar zijn twee teams van het Innovatieplatform van start gegaan. In een inspirerende (werk)omgeving krijgen zij de kans om nieuwe technologieën te ontdekken. Team 1 onderzoekt de mogelijkheden van een Digitaal Paspoort voor verzekeringen. En Team 2 buigt zich over de sectorale inkoopkracht.
Het Digitaal Paspoort legt de identiteit van de klant vast. Met relevante (verzekerings)informatie waardoor die klant niet steeds opnieuw dezelfde informatie hoeft in te vullen als hij een verzekering afsluit of wil aanpassen. De klant bepaalt overigens helemaal zelf welke informatie hij deelt met zijn verzekeraar.
Bij de use case Inkoopkracht Organiseren wordt onderzocht of verzekeraars gezamenlijk data kunnen inkopen. Vooral het inkopen van data om aan de ESG-verplichtingen te voldoen, is ingewikkeld, doordat er nog geen gezamenlijk beeld is van definities en databronnen. Door gezamenlijk dit traject te doorlopen, verwacht Team 2 dat verzekeraars tot een eenduidiger beeld kunnen komen van de benodigde ESG-data.
Later dit jaar gaat er nog een derde use case van start, waarin de toekomst van het berichtenverkeer in de branche centraal staat. Interesse? Mail dan naar Martijn Minkenberg.
Terminologie
De project supporter van Deloitte introduceert de twee use cases en deelt in het kort de opgedane inzichten. Tot nu toe zijn er drie sprints tijdens de stage gate afgerond en de termen vliegen me om de oren. Use case, sprint, MVP, stage gate. Het duizelt. Uiteindelijk begrijp ik dat ‘het innovatievraagstuk in stukken wordt geknipt’ en dat dat een stage gate wordt genoemd. Helder!
Opvallend bij use case 1, het Digitale Paspoort, zijn de kritische vragen. Maar eerst in het kort iets over zo'n paspoort. In 2025 kunnen wij allemaal beschikken over een wallet die door de Nederlandse overheid is erkend. Zo’n wallet is een digitale identiteit die zowel door publieke als private partijen moet worden geaccepteerd. Verwacht wordt dat het de standaard manier van inloggen wordt voor veel (Nederlandse) consumenten). Het Innovatieplatform wil graag een Digitaal Paspoort Verzekeren toevoegen aan de wallet en onderzoekt in een werkgroep de voor- en nadelen.
Kritische vragen
En dan nu de kritische vragen die bij Team 1 leven. Wie gaat de screening doen? Wordt dat uitbesteed? Is straks één keer invoeren genoeg of moeten we twee keer dezelfde handeling doen? Leidt het met andere woorden wel tot minder kosten? En wat heeft de klant eraan?
Duidelijk is dat de wallet voor de klant straks een extra kanaal biedt. Een van de aanwezigen vergelijkt het met het coronabewijs via je Digid. “Consumenten kunnen straks gebruik maken van die wallet en verzekeraars moeten weten dat het eraan zit te komen en er dus een mogelijkheid is om bij de ontwikkeling aan te haken.”
De kritische vragen zijn meer dan welkom. Ze zorgen voor richting. “We hebben nog niet op alle vragen een antwoord, maar dit helpt het denkproces wel.” Vooral de vragen van een van de aanwezige verzekeraars leidt tot zoveel waardevolle inzichten dat iemand van Deloitte zegt: “Jij weet soms meer dan de werkgroep. En je hebt andere inzichten. Hoe kunnen we dat koppelen?”
"We hebben nog niet op alle vragen een antwoord, maar dit helpt het denkproces wel"
Go of no go?
Tijdens het rondje go of no go is er hier en daar wat twijfel. Niet zozeer over het project, maar wel over de scope. Daarom wordt er besloten tot een extra stap in het hele proces. Binnenkort volgt er een call met de projectgroep en een aantal criticasters. Ik ben benieuwd naar het vervolg.
Ben jij ook nieuwsgierig naar het vervolg? In onze volgende nieuwsbrief (verschijnt op 4 april) volgt deel 2, met daarin de uitslag over use case 2: het organiseren van sectorale inkoopkracht. Een mond vol, naar het komt er simpelweg op neer dat de sector veel geld kwijt is aan het inkopen van data op allerlei terreinen. Denk aan klanttevredenheid, fraude, maar ook aan ESG. Hamvraag is of verzekeraars die inkoop gezamenlijk kunnen doen om kosten te besparen. En zo ja, hoe dan? Tot 4 april!