Nederlandse verzekeraars verzetten veel werk om te voorkomen dat zij zaken doen met mensen, bedrijven of landen die figureren op een sanctielijst, nationaal of internationaal. Dat kan soms ook ongemerkt gebeuren, bijvoorbeeld wanneer achter een te verzekeren bedrijf of stichting iemand schuil gaat die op zo’n sanctielijst staat. In dat geval zou alsnog zaken worden gedaan met een gesanctioneerde. Daarom is het belangrijk dat verzekeraars controleren wie de zogeheten ‘ultimate beneficial owners’ (UBO’s) zijn.
Omdat terrorisme en de financiering daarvan niet aan landsgrenzen gebonden zijn, is het van groot belang dat alle spelers in omringende landen dezelfde controles uitvoeren. Naar de stellige overtuiging van het Verbond is dat niet het geval. Ook in de handhaving van de 4e anti-witwasrichtlijn zit veel verschil tussen de EU-lidstaten, zo bleek eerder uit onderzoek van de European Supervisory Authorities (ESA’s).