Skip to Content

Wat heeft u zelf met transparantie?
“Veel. Het is de kurk waar wij als vergelijkingssite op drijven. Independer is twintig jaar geleden opgericht, omdat we vonden dat mensen zelf het heft in handen moeten kunnen nemen. Wij willen mensen daarbij helpen, door complexe vraagstukken terug te brengen tot simpele keuzes. Een eerste vereiste daarbij is transparantie. Mensen moeten simpelweg weten wat er te koop is.”

Hoe transparant is Independer?
“Wij vermelden al een tijd wat onze provisie is en sinds kort hebben we dat zelfs in ‘the flow’ opgenomen, zodat iedereen het heel gemakkelijk kan zien. Wij doen dat dus actief, maar merken ook dat je informatie moet doseren om het behapbaar te houden. Wij krijgen op onze site grofweg twee (hoofd)soorten bezoekers: de inspecteurs en de gemakzoekers. Die laatste zijn dik in de meerderheid en zij willen gewoon weten wat de hoogte van de premie is en wat ze daarvoor mogen verwachten, bijvoorbeeld in polisvoorwaarden, maar ook in klantervaring.”

De minister vindt dat het provisieverbod effectief is. Wat vindt u?
“Dat vind ik ook. In grote lijnen dan. Als je kijkt naar de onafhankelijkheid, dan is het zeker effectief dat een consument zelf betaalt voor wat hij krijgt. Wat wel vaak is onderbelicht in de discussie, is dat het provisieverbod niet voor alle markten goed heeft uitgepakt. De uitvaartmarkt bijvoorbeeld bestaat alleen nog maar uit aanbieders, waardoor het voor ons en voor andere externe partijen niet mogelijk is om er een boterham te verdienen. Er is daar met andere woorden nauwelijks ruimte voor onafhankelijke adviseurs en dat is op zijn zachtst gezegd jammer, niet in de laatste plaats voor de consument. Die mist hierdoor een volledig overzicht van de markt.”

Verzekeraars doen veel om de klant centraler te stellen en maatschappelijk te ondernemen. Doen ze genoeg?
“Goede vraag. Veel verzekeraars kunnen in ieder geval meer doen aan hun bereikbaarheid. Rond oud en nieuw bellen consumenten standaard naar ons als ze over willen stappen naar een andere zorgverzekeraar, omdat hun verzekeraar niet bereikbaar is. Dat vind ik onbegrijpelijk. En waar we allemaal nog een verbeterslag kunnen maken, is in hoe we de klant beter kunnen bedienen. Vorig jaar hebben wij geprobeerd om duidelijk te maken welke verschillen er zijn in de schade-uitkeringen bij reisverzekeringen. Een hell of a job, terwijl het toch heel basaal is welke vergoeding je voor een bepaald schadegeval krijgt. Als ik bij Albert Heijn in het schap kijk, is het toch ook geen blinde gok wat ik voor mijn geld krijg? Het is belangrijk dat mensen goed geïnformeerd keuzes kunnen maken.”

Hoe en op welk vlak kunnen verzekeraars nog meer hun verantwoordelijkheid nemen?
“Een hot topic vind ik op dit moment de jongeren. Zij beginnen echt met een achterstand in de maatschappij. Ze krijgen geen studiefinanciering meer, maar een lening. Ze kunnen nauwelijks een huis vinden. Als ze er één te pakken krijgen, zijn de kosten hoog. En als ze een autoverzekering willen afsluiten, betalen ze ook fors meer. Wij hebben begin april een onderzoek gepubliceerd waaruit blijkt dat jongeren tussen 18 en 24 jaar gemiddeld 437 euro meer betalen dan twee jaar geleden. Dat is een stijging van 53 procent. Daarnaast duurt het best lang voordat je op de bonus-malus ladder punten scoort en korting krijgt, terwijl natuurlijk heel veel jongeren keurig verkeersgedrag hebben. Ik zou het daarom toejuichen als we producten gaan ontwikkelen waarbij jongeren hun goede gedrag veel eerder kunnen terugverdienen. Of sterker nog, producten die jongeren echt helpen met goed verkeersgedrag. Als sector kunnen we die groep, die op dit moment behoorlijk in de verdrukking zit, echt beter bedienen.”