Een enorm aantal waar iedereen even stil van is. 152 miljoen kinderen, waarvan er 73 miljoen iedere dag onder gevaarlijke omstandigheden werken: bijvoorbeeld in mijnen, met gevaarlijk gereedschap, zonder bescherming. 70 procent van deze kinderen werkt in de landbouw om cacao, koffie-thee, rijst, tabak en palmolie te verbouwen. Producten die wij (bijna) dagelijks consumeren. Het zijn geen mooie cijfers die een vertegenwoordiger van een NGO op het scherm voorbij laat komen. En door de Covid-19 pandemie neemt kinderarbeid toe. Toch is er ook goed nieuws: Voor de Ivoorkust/Ghana heeft het International Cacao Initiative het zogeheten Child Labour Monitoring and Remediation System (CLMRS) ontwikkeld, een remediesysteem om herstel te bieden aan kinderen die in de cacaosector werken. Door samenwerking tussen verschillende partijen, zoals bedrijven, lokale NGO’s en de overheid aldaar, wordt continue gezocht naar een duurzame oplossing voor het kind en de ouders.
Combinatie van oorzaken helder krijgen
“Zonder inzicht in de achterliggende problemen van kinderarbeid is geen goede remedie mogelijk. Het gaat hierbij vaak om een combinatie van oorzaken en dat maakt het zo complex. Denk aan armoede, vaak ook doordat een leefbaar inkomen bij de ouders ontbreekt en dat er geen of gebrekkig onderwijs is. Belangrijk is dat remedie de oorzaken van kinderarbeid aanpakt, anders is de kans groot dat het kind na verloop van tijd tot weer aan de slag moet of elders aan het werk gaat.
Ernstige schade
In contrast met de wijze waarop in de cacao-sector wordt ingezet op herstel en verhaal, belichtte de vertegenwoordiger van de NGO nog een andere casus, namelijk over kinderarbeid in de cobaltmijnen in de Democratische Republiek Congo. In die casus zijn grote bedrijven zoals Apple, Tesla, Microsoft en Dell gedagvaard vanwege de ernstige schade die kinderen hebben opgelopen bij hun werk in de mijnen. Namens de slachtoffers wordt een schadevergoeding geëist en ingezet op de oprichting van een fonds om de milieuverontreiniging op te ruimen. In deze zaak hebben de betreffende bedrijven tot op heden geen herstel en verhaal aan de kinderen of ouders geboden.
Rol verzekeraar
Wat is nu de rol van de verzekeraar en hoe kan die bijdragen aan een effectief herstelmechanisme? Een aantal suggesties passeerden de revue: agendeer het onderwerp kinderarbeid en remedie in gesprekken met het bedrijf als deze investeert in een hoog-risico sector; dring daarbij aan op samenwerking tussen verschillende partijen voor een duurzame oplossing die recht doet aan de belangen van het kind en de ouders en last not least: zoek naar mogelijkheden van collectieve engagement, juist vanwege de complexiteit van kinderarbeid.
Volgens een verzekeraar die reflecteerde op de casus is het hebben van mensenrechtenbeleid, het inrichten van klachtenmechanismes en het herstellen van eventuele schade onderdeel van de ESG research die wordt gebruikt bij de analyse van bedrijven. Mochten deze zaken niet op orde zijn dan wordt er via dialoog alsnog op aangedrongen. Een concreet voorbeeld is het thematisch engagement met 17 bedrijven in de food supply chain. Tegelijkertijd vindt er collectief engagement via het Platform Living Wage Financials en de Roundtable on Sustainable Palm Oil om negatieve impact te voorkomen en te adresseren. Hier zijn verschillende financiële instellingen ook bij aangesloten. Tegelijkertijd erkent de verzekeraar de complexheid van de materie met als sleutelwoord: samenwerking. “Dan ineens kunnen sommige dingen wel, zie je dat het sneller en beter gaat. Bepaal je doelen met duidelijke termijnen, houdt ze bij, en meet.”
Achtergrond
Binnen het IMVO-convenant voor de verzekeringssector bespreken verzekeraars, overheid en ngo’s gezamenlijk door middel van actuele casussen de uitvoering en uitwerking van de afspraken uit het convenant, dat is gebaseerd op de OESO-richtlijnen. Lees ook de uitleg bij Herstel en Verhaal, ofwel ‘Access to Remedy’ dat tijdens deze sessie aan bod kwam. Lees ook de vorige twee casussessies.